Uwaga na szczęście

Zagadnieniom uwagi i naszej koncentracji poświęcono wiele badań naukowych i w zasadzie nie wiadomo, czy w tej dziedzinie można jeszcze coś odkryć. Wiadomo, że uwaga ma ograniczone możliwości i „podobno” nie istnieje coś takiego jak podzielność uwagi. Tę przypadłość naszego umysłu jesteśmy w stanie doskonale wykorzystać, by poprawić nasz dobrostan psychiczny a będąc szczęśliwymi nie tylko wpływać na nasze otoczenie poprzez „zarażanie szczęściem”  ale także możemy znacząco poprawić własne odczuwanie szczęścia.

Badania nad tym zagadnieniem przeprowadziła z grupą naukowców Laura Carstensen. Zaintrygowani faktem, że w miarę upływu wieku, gdy zaczynamy się starzeć, człowiek zamiast stawać się nieszczęśliwy  z tego powodu, że życie się kończy, paradoksalnie zaczyna większą uwagę zwracać na radosne, pogodne i szczęśliwe aspekty swojego życia. Odpowiedź na pytanie dlaczego tak się dzieje w świetle przeprowadzonych badań, jest banalnie prosta. 

Seniorzy nie mają już czasu na zajmowanie się rzeczami problematycznymi i negatywnymi. Zdając sobie sprawę z tego, że czas jaki im pozostał jest zbyt cenny by trwonić go na tak przyziemne sprawy, o czym pisałem w artykule „Mamy dwa życia”. Szkoda im czasu na zadręczanie się z powodu otaczających ich wszędzie chorób i śmierci rówieśników. Nie znaczy to wcale, że tego nie dostrzegają. Wręcz przeciwnie, widzą to, współczują, ale to akceptują. Wolą natomiast czas i uwagę przeznaczać na rzeczy przyjemne, jak ciastko w kawiarni, spacery, słońce, działka, grzyby, wnuki itd. Okazuje się, ze starsze osoby potrafiące dobrze zarządzać uwagą i mające łatwość w przekierowaniu jej na przyjemności są szczęśliwsze, zdrowsze i dłużej żyją. 

Są oczywiście też  seniorzy wiecznie narzekający na wszystko i wszystkich dookoła. Oni niestety nie potrafią dobrze zarządzać uwagą i skupić jej na przyjemnych sferach życia, są zgorzkniali i wpadają często w mechanizm samo spełniającego się proroctwa.

Badania nad kontrolą uwagi przeprowadzano nie tylko na seniorach. Także artyści, mający, bardzo elastyczne podejście do uwagi, korzystają z niej. Ale tylko wytrwałość i żelazna konsekwencja wskazuje artystów z sukcesem, a że wszyscy przecież jesteśmy „artystami” to myślę, że jest to jedna z gotowych recept na szczęście i sukces.

Czy paradoks pozytywnego starzenia się możemy przenieść we wcześniejsze etapy życia? Przecież tak naprawdę od urodzenia starzejemy się. Z dnia na dzień jesteśmy starsi. Przekierowanie uwagi u dzieci na pewno działa.  Sposób na spowodowanie by dziecko przestało płakać i rozpaczać z powodu straty ulubionej zabawki stosowany przez większość rodziców, to zainteresowanie go czymś innym. "A może pogramy w piłkę?” Także w dorosłości możemy nauczyć się zachowań, które spowodują, ze będziemy życie postrzegać szczęśliwie, wpływając tym samym na jego wewnętrzną jakość i przeżywanie szczęścia. Szczęście to nie tylko pojęcie płynące do nas z zewnątrz, swoimi decyzjami potrafimy je także kształtować.  O tym jednak w następnym artykule „ Każdy szczęściu dopomoże, każdy dzisiaj wygrać może”. 

Inspiracją do napisania tego artykułu był fragment książki pt. "Pre-swazja" Roberta Cialdiniego

J.K.

Polub nas na Facebook

Zobacz inne artykuły